Beeldstabilisatie is een fotografische term die de methode beschrijft die wordt gebruikt om wazige beelden te verminderen door camerabewegingen of bewegingen. De camerasoftware of -hardware compenseert automatisch zoveel mogelijk om afbeeldingen zoveel mogelijk glad te strijken.
Beeldstabilisatie wordt ook wel Optical Image Stabilization (OIS), vibratiereductie, Optical SteadyShot en een reeks andere termen genoemd. Elke fabrikant van camera's en smartphones heeft er zijn eigen naam voor. Het principe van elk is echter vrijwel hetzelfde.
De technologie is opgesplitst in drie hoofdtypes, gebaseerd op ISO, die camerafirmware gebruikt om een correctie uit te voeren, gebaseerd op een sensor die gebruikmaakt van een hardware en een algoritme en lensbasis die hardwarecompensatie gebruikt.
Hoe maakt beeldstabilisatie betere foto's?
Als u uw camera in uw hand moet houden, zal deze trillen of trillen. Zelfs de kleinste beweging kan een beeld vervagen, vooral bij langere sluitertijden. Als je snellere sluitertijden, een statief, bipod of ander stabiel mechanisme gebruikt, heb je niet zoveel last van tremor. Als je de camera vasthoudt, doe je dat.
Beeldstabilisatie maakt betere foto's door een tegenovergestelde beweging in de lens te introduceren of door deze in software of firmware te verwijderen. Het hangt er volledig van af of u een camera met een professionele lens, een camera met vaste lens of een smartphone gebruikt.
Canon-lenzen gebruiken bijvoorbeeld speciale mechanieken in de lens om beweging te annuleren. Dit is beeldstabilisatie of OIS. Smartphones en sommige camera's maken gebruik van software die ook bekend staat als Electronic Image Stabilization (EIS).
Lensgebaseerde stabilisatie
Lensgebaseerde stabilisatie maakt gebruik van een zwevende mechanica in de lens die elektronisch wordt bestuurd door de camera. Het werkt om elke lensbeweging tegen te gaan door een gelijke beweging in de tegenovergestelde richting in te voeren. Het kan helpen bij het vastleggen van vloeiendere, scherpere beelden van stilstaande objecten bij lagere lenssnelheden.
Het nadeel is dat het duur kan zijn en niet op elk type lens beschikbaar is. Het correctiebereik is ook beperkt. Als de camera aanzienlijk wordt verplaatst, kan de lens niet worden bijgehouden en blijven wazige foto's ontstaan. Het kan ook niets doen om de foto's van bewegende voorwerpen te verbeteren.
ISO-gebaseerde stabilisatie
ISO-gebaseerde stabilisatie kan ook worden verwezen naar een digitale beeldstabilisatie en maakt gebruik van hetzelfde principe als lensstabilisatie, maar verhoogt in plaats daarvan de gevoeligheid. De sensor is de hardware die het beeld maakt, dus door de gevoeligheid te vergroten om de beweging van de camera tegen te gaan, kan het een veel scherper beeld genereren.
De camera berekent de brandpuntsafstand en sluitersnelheid en beslist of een scherp beeld zal resulteren. Als dit niet het geval is, wordt geen beeldstabilisatie gebruikt. Als het beeld wazig is, verhoogt het de gevoeligheid met een gemeten waarde om het beeld te genereren. Als uw camera bijvoorbeeld is ingesteld op ISO 200, maar de camera denkt dat deze een wazig beeld zal genereren, wordt deze verhoogd naar ISO 800 om een scherper beeld vast te leggen.
Het nadeel van op ISO gebaseerde beeldstabilisatie is dat het ruis in een beeld kan introduceren.
Op sensoren gebaseerde beeldstabilisatie
Sensorgebaseerde beeldstabilisatie werkt op dezelfde manier als op een lens, maar verplaatst in plaats daarvan de camerasensor in plaats van de lens. Het maakt ook gebruik van brandpuntsafstand en sluitertijdberekeningen zoals ISO en combineert de twee om het scherpste beeld te leveren. Het is een goedkope en zeer capabele beeldstabilisatiemethode die al in gebruik is sinds Minolta deze in 2003 introduceerde.
Het heeft het voordeel dat je scherp beeld kunt vastleggen en licht en goedkoop kunt zijn. Het enige echte nadeel is dat je de brandpuntsafstand handmatig moet invoeren om er het beste uit te halen.
Wanneer beeldstabilisatie gebruiken
Als u de opname kunt voorbereiden, ondersteunt u de camera op een bipod, statief of iets stabiels, dan heeft u geen beeldstabilisatie nodig. In feite zal het tegen je werken als de camera en het onderwerp volledig stil zijn. Als u helemaal geen beeldstabilisatie gebruikt, genereert u altijd de beste opnamen.
In de echte wereld is dat echter niet altijd mogelijk. Het is prima in een studio of bij landschapsfoto's, maar als je momenten vastlegt, moet je in seconden reageren. Als je een smartphone gebruikt om foto's te maken, heb je niet altijd de mogelijkheid om een statief te plaatsen, dus als er niets stabiel is om op te rusten, zal beeldstabilisatie je opnamen verbeteren.
Het is verleidelijk om de beeldstabilisatie te veranderen en het met rust te laten, maar als u de beste afbeeldingen wilt maken die u kunt maken, loont het om alleen de technologie te gebruiken wanneer u die echt nodig hebt.
