Het internet is zowel erg eenvoudig als ongelooflijk complex. Wat in wezen een web van verbonden apparaten is die websites, forums, games en online communities hosten, heeft een enorm ingewikkelde ruggengraat van technologieën, normen en regels die erachter schuilgaan. Het internet is overal en nergens, zowel virtueel als echt. Maar wie heeft internet uitgevonden?
Laten we eerst de enige grote verwarring loslaten die elke discussie over de oorsprong van het internet lijkt te doordringen. Het internet en het World Wide Web zijn verschillende dingen. Ze zijn ook uitgevonden door verschillende mensen. Het World Wide Web is uitgevonden door een Brit genaamd Tim Berners-Lee. Het internet is helemaal een ander verhaal.
Het internet is een enorme onderling verbonden wereld van netwerken. Het World Wide Web is het medium voor het delen van informatie via deze netwerken.
Het internet uitvinden
Het idee om apparaten aan te sluiten om informatie te delen, wordt toegeschreven aan Paul Otlet. Een Belgische informatiespecialist had het idee voor het eerst in de jaren dertig en noemde het de 'Radiated Library'. Toen, begin jaren zestig, had JCR Licklider, een computerwetenschapper, vergelijkbare ideeën en noemde het een 'Intergalactisch computernetwerk'. Hij zou directeur worden bij ARPA, waar hij zijn idee zou verwezenlijken.
Het internet is uitgevonden door een groep mensen van over de hele wereld. Ze kwamen uit het computernetwerksysteem van de Franse Cycladen, het National Physical Laboratory in Engeland, de University of Hawaii en Xerox. De hoofdverhuizer was echter het Amerikaanse Advanced Research Projects Agency of ARPA.
De opdracht was om een systeem te bouwen dat computers met elkaar kon verbinden en een kernoorlog kon overleven. De bedoeling was om een web van verbindingen tot stand te brengen dat ofwel zelfgenezend of voldoende overtolligheid zou hebben om te blijven werken, zelfs als specifieke sites werden verwijderd door een nucleaire aanval.
Het eerste netwerk, met de fantasierijke naam Arpanet, werd gebouwd in 1969. Het koppelde mainframecomputers aan verschillende Amerikaanse universiteiten, overheidsinstanties en aannemers in het hele land. Deze eerste stap voldeed aan één vereiste van het project om een netwerk van computers te creëren, maar ging niet ver genoeg. De eerste overdracht van Arpanet werd verstuurd vanuit een labo aan de UCLA en het Stanford Research Institute.
Het was niet mobiel, het was opgelost en zou niet ten goede komen aan krachten in het veld of buiten de Verenigde Staten. Om verder te gaan, moest het programma draadloos gaan en het bedrade gedeelte met het draadloze gedeelte kunnen verbinden. De ingenieurs noemden dit 'internetwerken'.
Om twee netwerken te laten communiceren, was een universele taal vereist die gegevens kon transporteren tussen machines die niet altijd dezelfde taal spraken. Twee mannen, Robert Kahn en Vint Cerf bedachten een plan dat evolueerde naar TCP / IP, het transportprotocol voor internet.
Internetworking
In 1976 gebeurde het in Rossotti's biertuin in Silicon Valley. Verschillende wetenschappers zaten rond een computer die via een kabel met een busje op de parkeerplaats was verbonden. Het busje bevatte een terminal die de boodschap van die computer overnam, het in TCP / IP omsloot en het via de radio naar een repeater op een berg in de buurt stuurde. Vervolgens ging het naar Menlo Park waar een ontvanger wachtte. Het bericht is ontdaan van zijn TCP / IP-wrapper en vertaald naar de computertaal en doorgegeven aan Arpanet.
Dit was het eerste ooit verzonden pakket over het nieuwe internetwerk. Later werd een andere bestemming toegevoegd, dit keer 3.000 mijl verderop in Boston en er werden meer berichten verzonden. Arpanet was een succes en het internet was geboren. Geleidelijk aan werden meer knooppunten toegevoegd en informatie begon tussen hen te worden gedeeld. Het netwerk groeide tot het meer dan 800 militaire installaties in meer dan 70 landen omvatte.
De Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek (CERN) is in 1984 begonnen met het opzetten van een eigen versie van het systeem. Andere organisaties volgden al snel en gebruikten allemaal dezelfde methodologie om hun netwerken aan te sluiten. Al snel wilden commerciële organisaties een deel van de actie en begonnen ze hun eigen netwerken te creëren. Dit sneeuwde tot we het enorme web van verbindingen hebben die we vandaag hebben.
Hoe de wetenschappers van ARPA, het computernetwerksysteem van de staat Cycladen in Frankrijk, het nationale laboratorium voor fysische laboratoria in Engeland, de universiteit van Hawaï en Xerox allemaal hebben samengewerkt, maar er wordt gezegd dat ze de hand hebben bij de ontwikkeling van het internet.
Wat begon als een militaire oefening die zeer effectief bleek, groeide snel uit tot de ongecontroleerde en oncontroleerbare kolos die we vandaag hebben. Het vermogen om gegevens onzichtbaar over te dragen en u naar nieuwe plaatsen te brengen, heeft ertoe geleid dat elk bedrijf en elke organisatie ter wereld op internet wil zijn. Iedereen wil het gebruiken en het ging snel een eigen leven leiden.
Internettoegang wordt nu in veel landen beschouwd als een fundamenteel mensenrecht dat u laat zien hoe ver het is gekomen sinds die begindagen in die biertuin.
